Betekent het pensioen van je paard ook het einde van jullie teamwork?

Ik vroeg Laurien van Horsemotion Equine Bodywork om een gastblog te schrijven. Haar paard Amadeus bloeide zelf op latere leeftijd open toen hij eindelijk een vriendinnetje, voldoende ruwvoer en vrije beweging had. Haar doelen moest ze omwille van ouderdomsproblemen van haar paard omgooien. Maar hun band is nog sterker dan dat die al was. Een inspirerend verhaal over basisbehoeften, luisteren naar je paard en blijven uitdaging zoeken en geven.

Pensioen 

Op een bepaald moment constateerde ik dat Amadeus, mijn toen 21-jarige ruin, incorrect liep. De dierenarts stelde vast dat er scheurtjes waren in zijn knieband. Deze waren intussen al verkalkt. Ook spat werd toegevoegd aan het ouderdomslijstje. Het leek alsof de wereld even instortte. We waren zo goed bezig in de dressuurpiste. We hadden ondertussen al 12 jaar lief en leed samen gedeeld. Al die tijd énorm veel van elkaar geleerd, genoten en een krachtige band opgebouwd. Ik wou meer voor hem dan de stal waar hij toen stond: hij had geen vriendje, weinig plaats om vrij te bewegen en geen onbeperkt ruwvoeder. Vervolgens zijn we opnieuw verhuisd naar ‘het pensioenparadijs’, kort bij mijn woning. De zorgen voor Amadeus zouden nu volledig op mij vallen. Ik kwam er terecht door een collega, die ondertussen een vriendin geworden is. Haar pony stond helemaal alleen op deze kleinschalige stalling met drie gigantische weides. Ze stelde voor om haar pony en mijn paard in dezelfde weide te plaatsen. Het koud zweet brak me al snel uit… Mijn agressieve draak (of dat was toch het beeld dat de laatste jaren van hem opgehangen werd, want niemand durfde zijn paard bij dat van mij zetten) met die kleine fjord in één wei. Ondertussen zijn ze onafscheidelijk. Mijn hart joelt van vreugde wanneer ze elkaar liefdevol krabben in de weide. 

Uitdaging 

De dagelijkse zorgen waren (en zijn) nog steeds een uitdaging. Ik sta er nog dagelijks van versteld hoeveel tijd ik erin steek. Toch als je het zo graag goed wil doen. Maar de combinatie van sociaal contact met dezelfde soort, voldoende bewegingsruimte, onbeperkt ruwvoer, verrijking en goede supplementen (thanks Paardendroom.be) brachten iets teweeg bij Deus. Ik zag mijn paard letterlijk veranderen in een vredige, vrolijke en zachte ziel. Hij is steeds blij om me te zien en komt altijd dag zeggen. Toch had ik het gevoel dat hij regelmatig eens aan mijn mouw trok met de vraag: “Gaan we nog eens iets samen doen?” Wandelen was geen optie meer, aangezien hij het erf niet meer wil verlaten zonder zijn vriendinnetje. Ik ga hem ook niet meer pushen, ik wil dat hij van zijn pensioen geniet. Via Lynn van Paardendroom kwam ik bij TheWeyFarm terecht. Tessa begeleidde ons in de wonderwereld van R+ (clickertraining). Dit vind Amadeus echt leuk! Hij denkt er echt over na en wordt mentaal nog steeds uitgedaagd. Wanneer ik met mijn targetstick de weide in loop, komt hij enthousiast naar me toe, want dit betekent: SPEELTIJD!

Conclusie 

Een gepensioneerd paard betekent dus NIET het einde van jullie teamwork. Je moet gewoon andere manieren zoeken en vinden om elkaar te blijven uitdagen en dit hoeft niet per sé op het paard te zijn. Met een targetstick en een snuffelmat kan je echt al leuk starten. Ook verrijking kan bijdragen aan de mentale uitdaging voor je paard. Verstop eens wat kruiden of paardvriendelijke planten in voederballen en bakjes. Zo activeer je het natuurlijk instinct van je paard. 

Laurien is Equine Bodyworker en zorgt met behulp van massage en essentiële oliën voor een soepel, gezond en ontspannen lichaam. Op haar Instagrampagina @horsemotion_equine_bodywork deelt ze geregeld tips en toont ze hoe ze het leven van senior Amadeus nog steeds weet te verrijken.